پرنده زیبا بال ها را گشوده و رو به سوی آسمان دارد.

دست روی شانه ام می گذارد و می گوید: «کاش دو بال ما هم درست کار کند.»

لبخند کم رنگ روی صورتم را که می بیند به حرف استادش اشاره می کند و می گوید: "برای اوج گرفتن دو بال می خواهیم: بال عبادت و بال ولایت"

امام علی (ع): «نه عمل صالح و تلاشی در عبادت را به اتکای محبت اهل بیت رها کنید، و نه محبت و دوستی اهل بیت و تسلیم آنان بودن را به اتکای عبادت، چرا که هیچ کدام بدون دیگری پذیرفته نیست.»

گوشه ی حرم نشسته ایم و دارد برایم از سختی های ازدواجش می گوید.

می گوید: "ده تا کفش پاره کردم و آخر با کفش آهنی به خواسته ام رسیدم."

کفش ها را از کفشداری شماره 10می گیریم. بیرون رواق آرام جلوی پایش جفت می کند؛ دمپایی پاره و وصله دار.

خنده من را که می بیند، می گوید که از ترس گم شدن و دزدها، این ها را پوشیدم.

حالا فکر کن می خواهیم برای اهل بیت جان هم بدهیم.

نمی دانم چرا این بار موقع خداحافظی هر دو خجالت می کشیم از نگاه به گنبد طلا و آرام خارج می شویم.

         امام علی«علیه السلام»: "هر کس ما اهل بیت پیامبر(ص) را دوست بدارد، باید برای محنت ها پوستی دیگر بپوشد."

حدیث شماره1: امام صادق عليه ‏السلام :

إنَّ مِمّا يُزَيِّنُ الاسلامَ الاخلاقُ الحَسَنَةُ فيما بَينَ النّاسِ؛
خوش اخلاقى در بين مردم زينت اسلام است.

مشکات الانوار فی غرر الاخبارص240